مقایسه روشهای مختلف ایمن سازی ماکیان با سویه پیش رس ایمریاتنلا

هدف: مقایسه بین روشهای مختلف مورد استفاده جهت ایجاد ایمنی در ماکیان با سویه پیش رس ایمریاتنلا. طرح: طرح کاملاً تصادفی. حیوانات: تعداد360 قطعه جوجه یکروزه گوشتی ار نژاد آرین. روش: جوجه های مورد آزمایش به طور تصادفی به چهار گروه تقصیم شدند به طوری که هر گروه به چهار زیر گروه 30 قطعه ای تقصیم شده و هر زیر گروه درون یک پن مجزا و بر روی بستری از تراشه چوب نگهداری شدند. یکی از گروه های آزمایشی به عنوان گروه شاهد ( غیر ایمن ) منظور گردید. برای ایجاد ایمنیت در سه گروه دیگر به ترتیب از روشهای خوراکی ( دهانی )، تلقیح داخل چشمی و تلقیح داخل کلواکی استفاده شد. جوجه های هر چهار گروه در فاصله 28 روز بعد از ایمن سازی با تعداد 20000 عدد ااسیست هاگدار ایمریاتنلا به ازای هر پرنده، مورد چالش قرار گرفتند. جستجوی ااسیست های کوکسیدیایی در نمونه های مدفوع و بستر تا 9 روز پس از آلوده کردن جوجه ها و تعیین تعداد ااسیست ها در هر گرم از نمونه های بستر تا هفته نهم دوره پرورش ادامه یافت. تجزیه و تحلیل آماری: آزمون تجزیه واریانس، آزمون توکی برای مقایسه بین میانگینها. نتایج: نتایج حاصل نشان دادند که میزان دفع ااسیست در هر گرم مدفوع در گروه شاهد به طور بسیار معنی داری بالاتر از گروه های ایمن شده بود ( 01/0 > P ). کمترین تعداد دفع ااسیست در گروه های ایمن شده، مربوط به جوجه های ایمن شده از راه دهانی بود. بر اساس نتایج به دست آمده، هر سه روش ایمن سازی به کار گرفته شده در این آزمایش، سبس ایجاد ایمنی اکتسابی در مقابل سویه های مورد استفاده جهت آلوده کردن جوجه ها شدند. نمونه گیری از بستر روش خوبی برای پایش تعداد ااسیست دفع شده، می باشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل می توان چنین استنباط نمود که به کارگیری تمام روشهای مورد استفاده در این مطالعه تجربی جهت انجام واکسیناسیون در ماکیان در مقابل بیماری کوکسیدیوز، می تواند سبب ایجاد پاسخ ایمنی کافی در آنها شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران.( 1381 )، دوره 57، شماره 2، 4-1 .